Bilgisayarlarla yatıp kalktığımız şu günlerde, geçmişi bir kenara bırakıp önümüze bakmak pek te doğru olmaz sanırım. Teknolojiyi bugüne taşıyan gelişmeleri gözardı edersek geleceği görmemiz zor olacaktır çünkü… Özellikle de bilgisayar dünyasının teknolojik gelişmelere katkısının hayli fazla olduğunu düşünürsek, geçmişin süperlerini yeniden anımsamak gerekli olur diye düşünüyorum.
Bu süperlerden aslından çok var ama ben ilgi alanım olduğundan ve dünyada bir çok kişinin büyük hayranlık duyduğu iki bilgisayardan bahsetmek istiyorum.; Commodore ve Amiga… Eminim ki bilmeyeniniz ya da duymayanınız yoktur bu iki ismi. Zamanında sağladıkları üstün özellikleri ve kalitesiyle bir çok kişiye kendisini sevdirmiş yegane bilgisayarlardandı. Öyle ki günümüzde bile hala büyük bir hayran kitlesine sahip. Her ne kadar farklı firmaların elinde bir oyuncak (!) gibi dönselerde, sevenleri tarafından daima hatırlanacaktır.
Neydi bu kadar sevilmelerini sağlayan? Diye düşünebilirsiniz. Cevabım sadece şu olurdu; insanlara cansız bir makine gibi değilde, ruhu olan ve ona bağımlı hale getiren bir sevgili olduğunu hissettirmesiydi! Belki biraz farklı bir tanım oldu, isterseniz siz o “sevgili” kısmını çıkarın kendi istediğiniz bir şeyi koyun... Klişe bir laf olacak gerçi ama, yaşamadan anlaşılmıyor doğrusu. İnsanın çocukluğu ya da hemen hemen tüm hayatı bu bilgisayarlarla geçtiyse eğer, içinizde hala onlara bir saygı vardır.
Ülkemizde de bu bilgisayarlara bir rağbet var. Dünyadaki kadar olmasa da ben ve benim gibiler, ve benden daha büyük olanların hala ilgisini çekmekte, amatör veya profesyonel olarak bir uğraş vermekteler. Kısacası hala yaşatılmaya devam ediyorlar. Sesimizi duyurmamızda internet kimi zaman yetersiz kalabiliyor. Çünkü, kendi içlerinde bir gruplaşma var. Bu yüzdende ülkemizde bir çok kişi hala Commodore ve Amiga ile bir şeyler yapılabildiğinin farkında değiller. İşte burada yazılı basın biraz daha önemli bir hal almakta. Gerçi eski bir bilgisayar için yazılı basın ne kadar gerekli olabilir diye de düşünebilirsiniz. Ama yazının başında da belirttiğim gibi, geçmişi bilmeyen geleceği göremez… Bu aralar pek fazla olmasada özellikle Amiga dünyasında kıpırdanmalar söz konusu olduğunu düşünürsek, yazılı basının ne kadar önemli olduğunu daha iyi kavrayabiliriz sanırım.
Saygılarımla,
Serhat ÖZYILMAZ (Agony)
Bu süperlerden aslından çok var ama ben ilgi alanım olduğundan ve dünyada bir çok kişinin büyük hayranlık duyduğu iki bilgisayardan bahsetmek istiyorum.; Commodore ve Amiga… Eminim ki bilmeyeniniz ya da duymayanınız yoktur bu iki ismi. Zamanında sağladıkları üstün özellikleri ve kalitesiyle bir çok kişiye kendisini sevdirmiş yegane bilgisayarlardandı. Öyle ki günümüzde bile hala büyük bir hayran kitlesine sahip. Her ne kadar farklı firmaların elinde bir oyuncak (!) gibi dönselerde, sevenleri tarafından daima hatırlanacaktır.
Neydi bu kadar sevilmelerini sağlayan? Diye düşünebilirsiniz. Cevabım sadece şu olurdu; insanlara cansız bir makine gibi değilde, ruhu olan ve ona bağımlı hale getiren bir sevgili olduğunu hissettirmesiydi! Belki biraz farklı bir tanım oldu, isterseniz siz o “sevgili” kısmını çıkarın kendi istediğiniz bir şeyi koyun... Klişe bir laf olacak gerçi ama, yaşamadan anlaşılmıyor doğrusu. İnsanın çocukluğu ya da hemen hemen tüm hayatı bu bilgisayarlarla geçtiyse eğer, içinizde hala onlara bir saygı vardır.
Ülkemizde de bu bilgisayarlara bir rağbet var. Dünyadaki kadar olmasa da ben ve benim gibiler, ve benden daha büyük olanların hala ilgisini çekmekte, amatör veya profesyonel olarak bir uğraş vermekteler. Kısacası hala yaşatılmaya devam ediyorlar. Sesimizi duyurmamızda internet kimi zaman yetersiz kalabiliyor. Çünkü, kendi içlerinde bir gruplaşma var. Bu yüzdende ülkemizde bir çok kişi hala Commodore ve Amiga ile bir şeyler yapılabildiğinin farkında değiller. İşte burada yazılı basın biraz daha önemli bir hal almakta. Gerçi eski bir bilgisayar için yazılı basın ne kadar gerekli olabilir diye de düşünebilirsiniz. Ama yazının başında da belirttiğim gibi, geçmişi bilmeyen geleceği göremez… Bu aralar pek fazla olmasada özellikle Amiga dünyasında kıpırdanmalar söz konusu olduğunu düşünürsek, yazılı basının ne kadar önemli olduğunu daha iyi kavrayabiliriz sanırım.
Saygılarımla,
Serhat ÖZYILMAZ (Agony)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder